Robię właśnie porządki na blogu, a to jest pocztówka, która wymaga pewnego wyjaśnienia. W grudniu pokazałem tę kartkę po raz pierwszy. Ale tak się złożyło, że dostałem ją w dwóch egzemplarzach, od dwóch zupełnie różnych osób z Japonii, w niewielkim odstępie czasowym. Na jedną się umawiałem, drugą dostałem jako niespodziankę. Przy tym obie z pięknymi znaczkami, z fajnymi tekstem na odwrocie. Tak więc mam dwóch takich samych samurajów w mojej Gotochi collection.
Herb rodu Nobunaga |
O Odzie Nobunadze można znaleźć sporo informacji. Toteż stwierdziłem, że wystarczy ich nawet na dwa blogowe wpisy. W grudniu zacząłem opowiadać historię życia samuraja, teraz pora ją dokończyć i podsumować. Poprzednio skończyliśmy na bitwie pod Okehazamą, w której Nobunaga odniósł zwycięstwo, zabijając jednego ze swych największych wrogów Imagawę Yoshimoto. Nobunaga rok później przeniósł swoją stolicę do Inabayamy i zmienił nazwę zamku na Gifu. Nazwa została zaczerpnięta z XII-wiecznej reformy ujednolicenia Chin.Gifu miało utożsamiać sie z mottem "Tenka Fubu" - "The Nation under one sword".
Cała władza w rekach Nobunagi wzbudziła opór, który doprowadził w latach 1570-1573 do wielu burzliwych wydarzeń. Oda był bowiem zupełnie innym przywódcą niż jego poprzednicy, którzy wcześniej zajmowali Kioto bądź inne japońskie tereny. Nobunaga wyznaczył sobie dużo ambitniejszy cel - przejęcie kontroli nad całą Japonią. Nie zadowalały go tytuły, bogactwo. Jego siłą była rozwaga, ale przede wszystkim siła miecza. Nie był tak jak większość ówczesnych wodzów uwikłany w dyplomatyczne gierki. Polegał sam na sobie i wszyscy się go bali. Trafił niewątpliwie w bardzo sprzyjający okres w historii Japonii do tego typu zapędów, ale wszystko co osiągnął zawdzięczał wyłącznie sobie. Znany był też ze swojego okrucieństwa wobec pokonanych wrogów, co ułatwiało mu dalsze podboje.
W 1570 Nobunaga największe boje toczył z armią Asai Nagamasamy i Asakury Kagetake. W jednej z bitew, pod Otsu siły Ody zostały zniesione a w walce zginął jego brat, Nobuharu. Po stronie Asai i Asakury walczyły również oddziały mnichów-wojowników z buddyjskich klasztorów Honganji, Enryakuji i Negoroji. Przeciwnicy nie próżnowali ale Nobunaga był nieustępliwy. Odpowiedział aktem brutalności, o jaki nigdy nie podejrzewałby go żaden z jego generałów. W 1571 otoczył Górę Hiji, na której siedzibę miały klasztory Honganji i Enryakuji. Wojska Nobunagi zabijały każdego, kogo spotkały na zboczach góry, następnie uderzyły na Enryakuji i z klasztoru oraz buddyjskich osad pozostawiły tylko zgliszcza i prochy. Legendarna potęga buddyjskich mnichów z góry Hiji (mających poparcie w okolicznej ludności) legła w gruzach.
W kolejnym roku Nobunadze spokój zaburzył Takeda Shingen. Zagroził on terytorium Ieyasu Tokugawy, który zwrócił się z prośba o pomoc militarną do Nobunagi. Oda wahał się z decyzją, ale obawiając się połączenia Ieyasu z Takedą obiecał wysłać tyle ile będzie w stanie wojska w odwodzie dla Tokugawy. Wojska Ieyasu broniące Shingen zostały mimo to zniesione przez olbrzymią armię Takedy. Opatrzność czuwała jednak cały czas nas synem Ody Nobuhide. W 1573 roku Shingen Takeda zmarł bowiem. Jego klan próbował ukryć w tajemnicy jego zgon jednak nie zwiodło to naszego samuraja. Z cała swoją zaciekłością i determinacją ruszył wraz ze swa armią na Chubu, siedzibę wrogiego klanu. Siły Nobunagi pokonały pod Nagashino wojska klanu Takeda dowodzone przez nowego przywódcę tej rodziny, Katsuyoriego. Zginęło 10 tysięcy ludzi. Szalę zwycięstwa przeważyły muszkiety, które Nobunaga wprowadził efektywnie do swojej armii jako jeden z pierwszych. Jego strzelcy stali w kilku rzędach i kolejno ładowali broń, dzięki czemu nie było długich przerw w salwach. Od tego czasu ten klan nie stanowił już większego zagrożenia dla Nobunagi.
Przed rozprawieniem się z klanem Takedy Nobunaga ruszył na swoich innych wrogów: Asai Nagamasamę i Asakure Kagetake. Nasz samuraj zaczął oblężenie Odani Castle, siedzibę Asaiego, ale napotkał na wojska Asakury, który przyszedł z pomocą swemu sojusznikowi. Nobunaga zwyciężył wrogie siły, a samego Asakurę ścigał aż do Echize, gdzie ten honorowo popełnił seppuku. Następnie wrócił pod mury zamku Odani, które zdobył już bez oporu. Nobunaga uwolnił się od wszystkich największych wrogów. Sam nigdy nie otrzymał tytułu shoguna, ale de facto sprawował taką władze na wszystkich sobie podległych terenach.
Oda Nobunaga wzmocnił militarnie i ekonomicznie Kioto i tym samym całe państwo. Oczyścił drogi z band napadających na kupców i innych podróżnych. Nie zaniedbywał również rozwoju kulturalnego. Interesował się poezją, pielęgnował ceremonię parzenia herbaty, sam będąc właścicielem znacznych rozmiarów kolekcji porcelany i innych przyrządów z tym napojem związanych. Utrzymywał również kontakty z Zachodem poprzez Jezuitów, którzy de facto uznawali go za władcę, czy też najbardziej wpływową osobę w Japonii.
Nobunaga zmarł w wyniku zdrady jednego z mianowanych przez siebie wodzów: Akechiego Mitsuhide. Akechi był utalentowanym generałem i poetą, zaufanym człowiekiem bohatera naszej opowieści. Szczególnie zdolności poetyckie zwróciły na niego uwagę Nobunagi. Akechi był wiernym wojownikiem do momentu scysji z Odą, która wywiązała się w związku z konfliktem z rodem Hatano. Akechi wziął do niewoli Hatano Hideharu, z którym łączyły go więzy krwi. Nobunaga nakazał jednak zabić Hatano i jego brata. Akechi Mitsuhide był wstrząśniety, lecz spełnił rozkaz. Ściągnęło to na niego zemstę ze strony krewnych Hatano, którzy brutalnie zamordowali jego matkę. Akechi od tego momentu skrycie żywił nienawiść wobec Nobunagi. Okazja nadarzyła się w czasie wojny z Mori Mononarim. Akechi przeszedł na stronę wroga. W czerwcu 1582 roku upozorował wymarsz z Kioto wojsk, którymi dowodził, a następnie przystąpił do oblężenia Nobunagi, który pozostał w zamku z jedynie stu żołnierzami. Nobunaga zginął z mieczem w ręku.
Był w historii Japonii postacią wyjątkowa, bardzo kontrowersyjną. Cieszę się, że mogłem dzięki serii Gotochi poczytać historie o legendarnych samurajach.
ODA NOBUNAGA
The Man Who Brought an End to the Medieval Age
3rd year of tenbun (1534) - 10th year of tensho (1582).
znaczki od Asuki |
znaczki od Lyo |
Zmęczyło mnie trochę napisanie tego posta;P Ale nie żałuję. Więcej kronik samurajskich na blogu pewnie się nie pojawi, ale fajnie, że ta jest.
OdpowiedzUsuńaaaaaaa..... jakie super znaczki *_*
OdpowiedzUsuńte "znaczki od Asuki" zwłaszcza :D :D :D