Słoń indyjski

Pierwsza z serii pocztówek wydanych w 2008 roku z okazji 70-lecia ogrodu zoologicznego.
Liczę na kolejną, jeszcze ciekawszą serię z okazji 75-lecia w 2013 roku.

Słoń indyjski, czyli Elephas maxius indicus to gatunek ginący w naturze, objęty Konwencją Waszyngtońską. Gatunek żywi się trawą, liśćmi, korą, miękkim drewnem i owocami, szczególnie figi przypadły tym ssakom do gustu.

Samice India i Magda przybyły do ZOO w roku 1963 z Indii. Miały wówczas po około15-18 miesięcy. Pochodziły z odłowu w naturze. Każdego roku, na początku maja,  przeprowadzane były na wagę wozową na terenie gospodarczym i ważone. Po przyjeździe Magda miała 1,06 metra wzrostu i ważyła 303 kg a India 1,23 metra i ważyła 388 kg. W roku 2001 zważono je po raz ostatni. Ważyły wtedy odpowiednio 4 900 kg i 5 520 kg.
W roku 2008 stan zdrowia Indii znacznie się pogorszył - choroba nóg i trwający wiele lat reumatyzm stopniowo niszczyły organizm słonicy. India padła w czerwcu 2008 roku,miała wtedy 47 lat. Od tej pory zwiedzający łódzki ogród zoologiczny mogą oglądać już tylko Magdę.
Słonice wraz z hipopotamem i nosorożcem tworzyły grupę zwierząt gruboskórnych, które mieszkały w słoniarni. Teraz została tylko Magda.