Aby przywrócić 'czystość' rodzinnej religii w roku 1867 przywrócono w Japonii panowanie cesarza, którego władza od początku XII wieku była bardzo osłabiona. Shintoizm jednak nie wytrzymał konkurencji z buddyzmem. Władze ogłosiły, że szintoizm jest kultem państwowym i ma charakter świecki, areligijny, a w jego ceremoniach powinien brać udział każdy Japończyk dla zamanifestowania swojego patriotyzmu.
Obok tego zlaicyzowanego szintoizmu istnieje oczywiście po dziś dzień forma głęboko religijna.
Kartka przedstawia tradycyjną buddyjską świątynię Sensoi. Jest ona najstarszym obiektem sakralnym w Tokio. Okolice Sensoi stanowią popularne miejsce spotkań turystów. Można tam kupić wiele pamiątek z Japonii. Najbardziej reprezentatywnym sanktuarium shinto jest natomiast Iso Grand Shrine. Nazwa odnosi się właściwie do kompleksu świątyń, z których dwoma głównymi są Geku i widoczne na zdjęciu ponizej Naiku.
Jakie są główne różnice między szintoizmem a buddyzmem? Cóż, będąc Europejczykiem nie obeznanym z tradycjami Azji nie jest łatwo to zrozumieć. Spora część Japończyków wyznaje zarówno szintoizm jak i buddyzm. Warto jednak zapamiętać, że szintoizm jest tradycyjną religią japońską, której zasada opiera się na wierze w istnienie Kami, bóstw szintoizmu, które otaczają nas i należy "iść ich drogą". Buddyzm jest natomiast nazywany religią nieteistyczną. Poza pewnego rodzaju filozofią buddyzm opiera się na wierze w istnienie istot nadprzyrodzonych i w reinkarnację, nie ma natomiast w nim wiary w rządzącego światem boga lub bogów i oddawania tym bóstwom czci. Jest więc bardziej szeroko pojętą filozofią życiową pełną mistycyzmu.
Do porozumienia między szintoistami a buddystami doszło w IX wieku, kiedy to mnisi buddyjscy przejęli funkcję kapłanów w świątyniach szintoistycznych. Budda został uznany za jednego z kami, natomiast kami przypisano rolę wcieleń Buddy. Te zabiegi 'pozwoliły' uzasadnić wyznawanie przez wielu Japończyków zarówno szintoizmu jak i buddyzmu.
0 comments:
Prześlij komentarz